In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Duo Reges: constructio interrete. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Tum mihi Piso: Quid ergo? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Sedulo, inquam, faciam.
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Non semper, inquam;
Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Bork
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Verum audiamus.
Age sane, inquam.
Moriatur, inquit.
Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.

Pauca mutat vel plura sane; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. An potest cupiditas finiri? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

  1. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
  2. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
  3. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
  4. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
An quae de prudentia, de cognitione rerum, de coniunctione
generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia, de
modestia, de magnitudine animi, de omni honestate dicuntur?

Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis
ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna
principibus, digna regibus.