Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Duo Reges: constructio interrete.
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Tum mihi Piso: Quid ergo? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.
Pauca mutat vel plura sane; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. An potest cupiditas finiri? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
An quae de prudentia, de cognitione rerum, de coniunctione generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia, de modestia, de magnitudine animi, de omni honestate dicuntur? Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna principibus, digna regibus.